ΟΛΜΕ-ΚΕΜΕΤΕ: Πορίσματα του 12ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου

Αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της ΟΛΜΕ τα Πορίσματα του 12ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα στο διάστημα 18 με  20 Μαΐου 2018.

Για το 12ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο που είχε ως θέμα: «Το εκπαιδευτικό έργο σε συνάρτηση με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών», συγκροτήθηκαν από το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. 4 ομάδες εργασίας και δύο υποομάδες. Οι εργασίες των ομάδων ξεκίνησαν το Μάρτιο του 2018 με εβδομαδιαίες συνεδριάσεις στις οποίες συμμετείχαν πολλοί εκπαιδευτικοί από την Αττική και την επαρχία.

Με βάση τις τεκμηριωτικές εργασίες που κατέθεσαν τα μέλη των ομάδων, συγκροτήθηκαν οι έξι περιλήψεις-εισηγήσεις που κατατέθηκαν στο 12ο
Συνέδριο και συζητήθηκαν στις παράλληλες συνεδρίες στο πλαίσιο των εργασιών του.

Ενδεικτικά σημεία του κειμένου:

Αύξηση ωραρίου – επιπτώσεις
Το διδακτικό ωράριο αποτελεί για τους καθηγητές και την εκπαίδευση
σημαντικό παράγοντα καλής και ποιοτικής λειτουργίας. Η αύξηση του ωραρίου το
2013 και οι συγχωνεύσεις το 2011 οδήγησαν σε απώλεια τουλάχιστον 9.000 θέσεων
εργασίας. Διεκδικούμε την επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στα προ του 2013
επίπεδα και την άμεση πρόσληψη διοικητικού και υποστηρικτικού προσωπικού.
Γήρανση εκπαιδευτικού προσωπικού
Το 40% των εκπαιδευτικών, που διδάσκουν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
στη χώρα μας, είναι «γερασμένοι», ξεπερνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο του 30%
στις χώρες του ΟΟΣΑ. Διεκδικούμε πλήρη σύνταξη στα 60 χρόνια με 30 έτη
υπηρεσίας

Αδιοριστία – Μεταθέσεις – Αποσπάσεις
Από το 2008 έως σήμερα έχουμε μείωση των εκπαιδευτικών κατά 35,8%
(43.220 λιγότεροι). Από την άλλη πλευρά, έχουν να πραγματοποιηθούν διορισμοί
από το 2010-2011. Η αδιοριστία των τελευταίων ετών έχει οδυνηρές συνέπειες τόσο
στις μεταθέσεις όσο και στις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών. Παράλληλα, κοντά
στο 20% των καθηγητών διδάσκει σε 2 σχολικές μονάδες ενώ το 5% σε τουλάχιστον
σε τρεις και πάνω. Επίσης, με τις καταργήσεις των σχολείων και των τμημάτων και
τη συγκέντρωση των μαθητών σε πολυπληθή τμήματα επιδεινώνονται οι συνθήκες
άσκησης του εκπαιδευτικού έργου και ανοίγουν οι δρόμοι της απομόρφωσης και
της εγκατάλειψης του δημόσιου σχολείου. Τέλος, η επιβολή ενός αυταρχικού
πλέγματος νόμων κατέστησε ασφυκτικό το εργασιακό περιβάλλον. Η προσπάθεια
να επιβληθεί η αξιολόγηση με το Ν. 4142/13 ήταν η αιτία πολέμου για το
εκπαιδευτικό κίνημα. Οι αντιδράσεις των εκπαιδευτικών δείχνουν το δρόμο που
πρέπει να ακολουθηθεί σήμερα.
Επιβολή 30ωρου
Είναι φανερό ότι το Υπουργείο επιχειρεί με κάθε τρόπο να υλοποιήσει τη
συμφωνία με τους «θεσμούς» για την υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών
στο σχολείο 30 ώρες εβδομαδιαία, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε
αύξηση του διδακτικού ωραρίου είτε άμεσα, με στόχο τη μείωση των αναγκών σε
εκπαιδευτικό προσωπικό, είτε έμμεσα μέσω διάφορων εκπαιδευτικών δράσεων.
Δρομολογούνται συνολικότερες αλλαγές, που αφορούν το DNA του δημόσιου
σχολείου, τη δομή και το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας (π.χ.
αξιολόγηση-αποτίμηση, υλοποίηση του σχεδιασμού για τις νέες δομές υποστήριξης
του εκπαιδευτικού έργου, ηλεκτρονικές εγγραφές και απουσίες κ.α.).
Ελαστική εργασία – Αναπληρωτές
Η πολιτική της αδιοριστίας έχει εκτινάξει την ελαστική εργασία, έχοντας
επιβάλει σε χιλιάδες συμβασιούχους εκπαιδευτικούς ένα καθεστώς μόνιμης
εργασιακής ομηρίας. Οι αναπληρωτές που εργάζονται στο δημόσιο σχολείο μέχρι τη
συγκεκριμένη χρονική περίοδο (τη σχολική χρονιά 2017-2018) είναι 22.732.
Συνεπώς, με βάση τα στοιχεία το 15% των εκπαιδευτικών είναι ελαστικά
εργαζόμενοι. Τον Ιανουάριο του 2018, η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση των
νέων σκληρών μέτρων της 3ης αξιολόγησης, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και
διατάξεις που αφορούσαν αποκλειστικά την εκπαίδευση με στόχο την επιπλέον
μείωση των θέσεων εργασίας. Κυρίαρχος στόχος των κυβερνήσεων είναι η
εξοικονόμηση πόρων, που απαγορεύει να γίνουν οι αναγκαίοι μόνιμοι διορισμοί. Το
φτηνό σχολείο με βάση τις οδηγίες του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. έρχεται να παραβλέψει
τις ανάγκες, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, τις εργασιακές συνθήκες των
εκπαιδευτικών και το περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαιδευτικής γνώσης. Η
παγίωση της εργασιακής περιπλάνησης των αναπληρωτών, οι περισσότεροι από
τους οποίους εργάζονται πάνω από δέκα χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, έχει
οδηγήσει στην απόγνωση και στην ψυχική εξάντληση. Πρόκειται για έναν
αναλώσιμο εργαζόμενο, εύκολα χειραγωγήσιμο, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με
αυξανόμενες υποχρεώσεις, χωρίς να έχει όμως τα ίδια δικαιώματα με τους
μόνιμους εκπαιδευτικούς. Είναι δεδομένο ότι κυρίαρχο αίτημα διεκδίκησης του
εκπαιδευτικού κινήματος οφείλει να είναι οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, ώστε να
καλυφθούν όλα τα κενά σε γενική και ειδική αγωγή. Αρκεί να αναφερθεί, πως για
το τρέχον σχολικό έτος (2017-2018), οι αναπληρωτές στο σύνολο της
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι περίπου 7.500. Από αυτό τον πληθυσμό, στην
ΕΑΕ που είναι ένα μικρό υποσύνολο, οι αναπληρωτές ΕΑΕ είναι περίπου 3.000!
Δηλαδή, το 40% των αναπληρωτών προσλαμβάνεται στην ΕΑΕ. (βλέπε εισήγηση
υποομάδας Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης).
Η συσπείρωση όλων στα σωματεία και οι συλλογικά πολύμορφοι συνεχείς
αγώνες για την επίτευξη αυτών των στόχων, αποτελούν μονόδρομο. Οδηγός θα
πρέπει να είναι οι μεγάλες πρόσφατες κινητοποιήσεις στο Υπουργείο και στα
Προπύλαια (Φεβρουάριος και Μάρτιος 2018).

Προτάσεις – διεκδικήσεις της ομάδας εργασίας με θέμα: Ο εκπαιδευτικός ως μέλος της συλλογικότητας του σχολείου
1. Κατάργηση Καθηκοντολογίου. Θεσμική κατοχύρωση και έμπρακτη διασφάλιση της
δημοκρατίας και της παιδαγωγικής ελευθερίας στο χώρο του σχολείου (15ο Συνέδριο ΟΛΜΕ)
2. Ο Σύλλογος διδασκόντων κυρίαρχο όργανο λήψης αποφάσεων που αφορούν τη
διοίκηση, τη λειτουργία του σχολείου, και την παιδαγωγική διαδικασία(2ο Συν. 1995).
3. Το διευθυντικό προσωπικό να μετασχηματιστεί σε συντονιστή της σχολικής ζωής που
θα εκφράζει και θα υλοποιεί τις αποφάσεις του Συλλόγου διδασκόντων και θα
επιδιώκει τη συλλογικότητα και τη δημιουργική συνεργασία όλων των φορέων της
σχολικής ζωής» (8ο Συνέδριο ΟΛΜΕ, σελ. 90). Όχι σε διευθυντή μάνατζερ – αξιολογητή
και μονάρχη της σχολικής ζωής (Γ.Σ. Προέδρων, 5/10/12)
4. Όχι σε αξιολόγηση – χειραγώγηση που οδηγεί σε κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και
σχολείων και σε απολύσεις. Όχι στην αξιολόγηση διευθυντών και υποδιευθυντών με
βάση τις επιταγές του ΟΟΣΑ.
5. Απόσυρση του νομοσχεδίου για τις υποστηρικτικές δομές.
6. Διαφωνούμε κατηγορηματικά με οποιαδήποτε κατεύθυνση περιφερειακής οργάνωσης
της εκπαίδευσης σε διορισμούς, διαχείριση προσωπικού, αναλυτικά προγράμματα, κ.λπ. (15ο Συνέδριο ΟΛΜΕ)
7. Να τεθεί σε προτεραιότητα η αντίθεση του κλάδου σε κάθε προσπάθεια
ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης (15ο Συνέδριο ΟΛΜΕ), και η προάσπιση
του κοινωνικού χαρακτήρα της.
8. Αύξηση δαπανών στο 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία. Πλήρη στελέχωση των σχολείων με
μόνιμο εκπαιδευτικό, διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό, ολιγομελείς τάξεις,
σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, απρόσκοπτη λειτουργία όλων των δομών
αντισταθμιστικής στήριξης, αναθεώρηση σχολικών προγραμμάτων σπουδών και
βιβλίων, εκσυγχρονισμός διδακτικών μεθόδων.
9. Καμιά μεταφορά του κόστους της εκπαίδευσης στην οικογένεια. Το σχολείο να
καλύπτει πλήρως και δωρεάν τις ανάγκες για ουσιαστική γενική μόρφωση, όπως και
για ξενόγλωσση, αθλητική, καλλιτεχνική εκπαίδευση και γνώση Η/Υ, δίνοντας και τις
απαραίτητες πιστοποιήσεις.
10. Οικονομική αναβάθμιση, σταθερή και μόνιμη εργασία, παιδαγωγική ελευθερία και
επαγγελματική αυτονομία του εκπαιδευτικού, με μηχανισμούς στήριξης και
ανατροφοδότησης του έργου του και με συστηματική επιμόρφωση.
11. Επαναφορά ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα. Συμπλήρωση ωραρίου σε μέχρι δύο
σχολεία

Πατήστε εδώ για να δείτε το κείμενο με τα πορίσματα του Συνεδρίου